Ongeveer 50 jaar geleden deed men een onderzoek naar waarom er in landen waar veel curry gegeten wordt, er minder Alzheimer, multiple sclerose, borstkanker, prostaatkanker, en andere ‘Westerse’ ziektes voorkwamen. Het antwoord: curcumine, het hoofdbestanddeel van curcuma.

Naar aanleiding van dit onderzoek, werd menig vervolgonderzoek gedaan naar curcumine. Zo werd in 1997-1998 door de UCLA Center on Aging in Los Angeles de remmende werking van curcumine bij Alzheimer aangetoond. In 2001 werd wetenschappelijk aangetoond dat curcumine effectief is voor het verminderen van zenuwafwijkingen, oxidatieve schade, de verspreiding van plaque afzettingen (vaatvernauwingen) en ontstekingen.

Curcumine heeft een anti-inflammatoire werking, wat betekent dat het ontstekingsremmend is. Veel van de bovengenoemde ‘Westerse ziektes’ komen voort uit chronische ‘lage graad’ of ‘stille’ ontstekingsprocessen. Vandaar dat pro-biotica en andere ontstekingswerende voedingssupplementen zo in trek zijn geworden. En curcuma blijkt dus een van de meest effectieve natuurlijke ontstekingsremmers te zijn.

Er is echter een addertje onder het gras: de curcumine in curcuma wordt slecht opgenomen door het lichaam (dus wel een beetje maar niet veel). In de lever wordt het grotendeels afgebroken waardoor er in de darmen weinig overblijft om door het bloed opgenomen te worden. Gelukkig is er een oplossing. Door een snufje cayenne- of zwarte peper toe te voegen aan de curcuma, is het voor het lichaam makkelijker om de curcumine op te nemen. Daarom maken ze in India dus curry (met peper), en slikken ze niet elke ochtend een curcuma capsule.. 😉

Nu ben ik geen dokter. En ook geen kruidenvrouwtje. Ik ben wel een mens met gezond verstand. Als er in India minder Alzheimer voorkomt dan in het Westen (en wel 4.4 maal minder, bleek uit onderzoek!) omdat ze veel curry’s eten, is het voor mij duidelijk dat ik mijn persoonlijke curry inname wat mag opschroeven. Maar aangezien ik niet dagelijks curry wil eten, en wel dagelijks curcuma wil nuttigen is het tevens tijd voor een plan B. En wel, curcumamelk! Een pittig lichtzoet drankje op basis van curcuma, gember, haver en dus een snufje cayennepeper. Nu drink ik elke dag een glaasje oranje melk en dat voelt goed.

Een ander recept met verse curcuma is vind je hier (dit recept is echter zonder peper!).

Ingrediënten

• 7 dl water
• 100 gram havermout of havervlokken
• 3-5 cm verse gember
• 4 verse curcuma wortels
• 1-2 eetlepels honing of iets anders om de melk een beetje mee te zoeten
• Snufje cayennepeper

Bereiding
Zoals je ziet kun je een beetje spelen met de ingrediënten: als je een gember freak bent gebruik je wat meer gember en als je een zoetekauw bent toe je nog een extra lepeltje honing.

Week de havermout in 7 dl water minimaal een uur maar liever een nachtje.

Rasp de gember en kurkuma. Als de gember en kurkuma biologisch zijn (wat ik zeker zou aanraden) hoef je ze niet eerst te schillen. Voeg de rasp toe aan het water met de havermout, samen met het snufje cayennepeper en de honing.

Mix/maal dit alles nu met de staafmixer tot een melk. Giet de melk door een zeef om de haverdeeltjes er uit te zeven.

Je kunt de melk in de koelkast in ieder geval een kleine week bewaren.